Duurzaam verhaal Heleen: 'Niet elke plant die komt aanwaaien is onkruid; soms wordt het geweldig'

04 oktober 2021
Duurzaam verhaal

Serviceflat De Luchte in Driehuis wordt een steeds duurzamere plek, onder meer dankzij de komst van honderden zonnepanelen. Dit tot genoegen van bewoonster Heleen Anema. Zij nam enkele jaren geleden het initiatief voor een natuurvriendelijke tuin bij het gebouw. ‘Bijvoorbeeld op de kaardenbollen komen puttertjes af die de zaden eten.’

Terwijl de bouwlui op het dak de zonnepanelen plaatsen, kijkt Heleen uit op haar eigen kleurige oase. Toen ze zeven jaar geleden in De Luchte kwam wonen, bestond dit stuk tuin uit eenvormige struiken. Nu biedt het een gevarieerde aanblik. ‘Ik doe het vooral voor de bijen en vlinders, daar is het om begonnen.’

Omdat insecten gebaat zijn bij een natuurlijke tuin, begint ze niet meteen met wieden als er een plant komt aanwaaien. ‘Ik wacht rustig af wat het is. Soms wordt het geweldig, zoals de teunisbloemen. Die wilde ik graag hebben. Soms is het alleen maar gemeen onkruid, zoals zevenblad. Maar daar is een oplossing voor gevonden: een andere bewoonster van de flat kent iemand die er pesto van wil maken. Als je zevenblad maar regelmatig wegknipt voor de bloei, woekert het niet te veel.’

In de tuin staat onder meer kamille, klaproos, akelei, herfstaster, verbena, ooievaarsbek en vrouwenmantel, wat een maandenlange bloemenpracht oplevert. Tussen de bloemen staan enkele fruitbomen, die De Luchte heeft geschonken toen Heleen met de tuin begon.

Natuur dichtbij

De serviceflat, bijna aan de rand van buitenplaats Beeckestijn, is een zeer geschikte plek om natuurvriendelijk te tuinieren. Heleen heeft in de loop der tijd nachtegalen en uilen gehoord, en zelfs eens een groene specht gezien. En nu dus ook puttertjes, die leuke vogeltjes met hun rode maskertjes. Er staan zelfs wel eens damherten in de tuin, maar hoe mooi ook, dat stemt haar toch wat droevig, want het zou kunnen betekenen dat ze in de duinen te weinig voedsel vinden. Des te meer reden om zuinig met de aarde om te gaan, wat haar betreft. Dat besef heeft ze uit haar jeugd meegekregen. ‘Ik groeide op in een dorp aan de Oude Maas, waar ik als kind al langs de oevers dotters, meiklokjes en pinksterbloemen ging plukken. Toen ik ging werken kwam ik op flats terecht met alleen een balkon, maar die bouwde ik helemaal vol met planten. Als enige! Ik dacht altijd: waarom doen ze dat niet allemaal zo? Later woonde ik in Castricum, met een kleine tuin die een echte bostuin werd.’

Wat kan ik doen?

Toen Heleen pas in De Luchte kwam wonen, zei ze al meteen tegen de directie dat het grote platte dak haar heel geschikt leek voor zonnepanelen. Net als veel andere bewoners is ze enthousiast dat er nu daadwerkelijk panelen worden geplaatst. Ook met de dakisolatie die onlangs is aangebracht is ze blij, niet alleen vanwege de energiezuinigheid, maar ook om de bewoners op de vierde verdieping. ‘Met de zomers die we nu hebben is het op die kamers zó warm, de isolatie gaat vast schelen.’

Zelf probeert ze het milieu zo min mogelijk te belasten door weinig spullen te kopen, geen vlees te eten en alles op de fiets te doen. ‘Alleen voor lange afstanden in Nederland heb ik nog een auto.’

Ze is wel eens bezorgd over mensen die al te makkelijk het milieu vervuilen door veel te vliegen of door rommel op straat te gooien. Ze zou graag een boodschap mee willen geven: ‘Heb eerbied voor de natuur. Kijk om je heen, ruik vooral ook, en vraag je dan af: wat kan ik doen om die natuur het beste tot z’n recht te laten komen? En dan steek je vanzelf die rommel in je zak, in plaats van dat je het weggooit.’

Tips

  • Niet alles wat in de tuin komt aanwaaien is onkruid; laat je verrassen.
  • Zelfs op het kleinste balkon kun je een bloembak neerzetten of ophangen. Daarbij hoef je niet steeds opnieuw te beginnen; de ballonplant lijkt bijvoorbeeld ’s winters te verdwijnen, maar komt gewoon weer terug.
  • Mensen die het leuk vinden om in de tuin te komen helpen, zijn welkom!