Tommy Panis (Forum voor Democratie): Weer voorrang voor Velsenaren bij toewijzen woningen

27 oktober 2022
Raadscolumn

Ik ben Tommy Panis, 28 jaar oud, werkzaam in de IT en sinds kort ook als fractievoorzitter van FVD en raadslid in de gemeente Velsen. Ik ben geboren en getogen in IJmuiden en voel me door mijn wortels in de stad ook een rasechte IJmuidenaar. Ik ben sinds mijn 16e politiek actief, zowel bij politieke jongerenorganisaties als sinds het eerste uur bij Forum voor Democratie.

Het levende voorbeeld van waarom ik de politiek in ben gegaan, zien we nu in IJmuiden. Een all-inclusive supercruiseschip voor asielzoekers, terwijl IJmuidenaren hun rekeningen niet meer kunnen betalen en jarenlang moeten wachten op een woning. Het is in mijn ogen onderdeel van een grotere trend waarbij Nederlanders elke keer weer op de laatste plaats komen.

Momenteel hebben statushouders voorrang op huurwoningen, dit is in een landelijke woningcrisis onacceptabel. Ik ga in de gemeenteraad mijn best doen om Velsenaren weer voorrang te geven bij het toewijzen van woningen.  Ik wil dat er ook meer betaalbare woningen voor starters komen.

Twee andere doelen die ik heb binnen de politiek, zijn het bestrijden van oikofobie en microfobie. Dat is een uiting van zelfhaat en de angst en schaamte voor de eigen identiteit. Het resultaat van die twee symptomen is een drift naar globalisme en het blind tekenen van verdragen en samenwerkingscontracten met overkoepelende instanties, zoals de EU, het WEF, de VN of andere globalistische lobby-partijen. Deze tendens zien we nu ook al terug in het gemeentelandschap. Hoe meer de Velsenaar zijn identiteit kwijtraakt en zijn soevereiniteit verloochend, hoe makkelijker het zal zijn voor politici om onze vrijheden in te perken, bezit te ontnemen en meer macht toe te eigenen.

Koningin Margrethe van Denemarken zei ooit over het verlies van cultuur en identiteit het volgende: 'Een boom zonder wortels zal omvallen, terwijl een boom met wortels uiteindelijk onderdeel wordt van een bos.'

Ik wil mensen laten inzien dat we op de schouders van reuzen staan. Van de kanaalgravers tot aan de staalwerkers, Velsenaren hebben te hard gewerkt om nu klakkeloos gepasseerd te worden door statushouders.

Om deze reden zie ik mijn ’strijd’ in de Velsense gemeenteraad als een identitair verzet tegen zelfhaat. Deze strijd is nodig voor een wederopbouw van onze gemeente. En om een eerlijke kans te geven aan onze nieuwe generatie.