Het verhaal van Tara Filarski-Blok

20 november 2020
Aandacht voor elkaar

Tara Filarski-Blok (34 jaar) is fysiotherapeute bij woonzorg- en revalidatiecentrum Velserduin in IJmuiden. Haar specialisme is hart-en longrevalidatie. Samen met een multidisciplinair team helpt zij Velsenaren die te maken krijgen met het coronavirus op weg naar herstel.

Tara: 'Sommige mensen houden na corona klachten of beperkingen. Soms zijn deze klachten zichtbaar, zoals verlies van kracht, of longproblemen. Andere klachten zijn niet direct zichtbaar, zoals vermoeidheid en psychische problemen. Per cliënt kijken we wat we kunnen betekenen tijdens de revalidatie. De mensen die bij ons komen zijn veelal in coma gehouden op de Intensive Care (IC) en hebben aan de beademing gelegen. Onbewust blijken ze daar toch iets van mee te krijgen. Ik zie de angst en onrust in hun ogen; het is voor mensen vaak niet te bevatten wat hen is overkomen. En wat ze in de toekomst wel of niet meer kunnen is vaak nog onzeker.

Daar praten ze over met onze psycholoog. De diëtist begeleidt bijvoorbeeld de stap van sondevoeding naar vaste voeding. Als er sprake is van gewichtsverlies stelt ze een plan op om op een gezonde manier aan te komen. De logopedist werkt onder andere aan het optimaliseren van een juiste kauw en slikfunctie in relatie tot de benauwdheid. Bij stemproblemen kan ze helpende verstaanbaarheid te vergroten. De ergotherapeut begeleidt de cliënten bij het oppakken van hun dagelijkse activiteiten; boodschappen doen, deelnemen aan het verkeer, omgaan met prikkels. Ik geef als fysiotherapeut onder andere inspannings- en ademhalingstraining en ontspanningsoefeningen. Ik maak mee dat een cliënt samen met mij weer een eerste stap zet. Dan ben ik dankbaar dat ik iets heb kunnen bijdragen aan iemands herstel, er is veel mogelijk! Ons team wil mensen helpen, dat zit er gewoon in, ook al voelt het soms kwetsbaar in deze coronatijd.

Cliënten zijn in coronatijd extra gemotiveerd om met hun herstel aan de slag te gaan. Vooral in de eerste coronagolf, toen er geen bezoek mocht komen. Alles op alles werd gezet om snel weer naar huis te kunnen. Voorheen probeerden cliënten mij weleens weg te sturen: ‘Kunt u op een later tijdstip terugkomen? Ik heb nu visite’, werd er dan gezegd. Fysiotherapie kwam dan niet op de eerste plaats. Maar zeker tijdens de lockdown was het ook hun enige sociale verzetje. Ze raakten me, de mensen die na een heftige tijd in het ziekenhuis óók nog eens alleen waren tijdens het revalidatieproces. Gelukkig had ik ruimte om een band op te bouwen met cliënten. Hielp hen de moed erin te houden ondanks het weinige contact van buitenaf. Daardoor voelde ik me nuttig en het droeg zeker bij aan het revalidatieproces.

Het is een gekke, moeilijke tijd. Maar ook een interessante en leerzame tijd vanuit mijn vakgebied gezien. Ik ervaar hoe weerbaar mensen zijn, blij met elke kleine stap vooruit. Wie niet opgenomen is geweest in het ziekenhuis en thuis uitziekt van corona mag ook bij ons team aankloppen. Dat lijkt nog niet algemeen bekend. Bij fysieke klachten als hoesten, benauwdheid of een lage energie is het voor een voorspoedig herstel belangrijk om zo snel mogelijk te starten met fysiotherapie. Denk alsjeblieft niet: ik wacht het nog wel even af.'